Ciao Venezuela y hola Costa Rica

De laatste dagen in Playa Colorada hebben we met zijn allen echt nog even Real Venezuelan quality time gespeerd. dit houd in: gaan naar puerto la cruz, hamburguesas met bier voor 4 euro, barbequeen en cocktailes aan het strand, veel feestjes, maar ook het verwelkomen van de nieuwe traveling classroom (best pijnlijk:P) Op maandag 6 december was het toch echt afscheid nemen van venezuela en de hele geweldige travelling classroom waar we 2 maanden lang de venezuelaanse wildernis mee hebben overwonnen. Na de zekere traantjes begon dan mijn avontuur naar Costa Rica!!

Met de vluchten liep alles goed, ook al was het af en toe wel heel veel wachten. Op het vliegveld van San Jose was ik voor 5 minuten doodsbang. Totdat ik gelukkig een poppetje vond die met zijn bordje naar beneden met iemand stond te praten, maar het bordje zei Walter Mastboom dus dat luchtte op:P (ik had eigenlijk geen idee wat er zou gebeuren als ik in San Jose aan zou komen:P). Toen bracht de taxichauffeu me dwars door san Jose rush hour naar mijn gastfamilie. Het was weliswaar een in europa-bekende taxi-chauffeur. Hij doet namelijk mee aan marathons in europa verkleed als indiaan.


Goed toen kwam ik dus aan bij mijn gastgezin, ze zijn heel aardig, Monica en Freddy met 2 kinderen, Freddy (20) en Erica (22), die farmacie en fysiotherapie studeren. Monica was de kerstboom aan het optuigen toen ik binnen kwam, dat wil zeggen: een stuk conifeer dat mishandeld werd met veel te veel goude, witte en roze versiersels (arme conifeer). Verder, zijn ze allemaal telkens druk bezig met werk en studie dus heel veel zie ik ze niet. Ook ging ik zelf gewoon elke dag naar the Costa Rican Language Academy, daarna is het al een uur of 3 en dan moet je met de bus dus alweer een keer naar huis anders zit je in het donker in het centrum van San Jose. Op zich prima, iig voor mijn spaans wel! want in mijn gastfamilie spreekt niemand een woord Engels. Wel ben ik een keer na de les naar de bus gesprint met een nederlands meisje, en zijn we naar het nationale museum van Costa Rica gegaan. Het was nog 20 minuten open toen we binnenkwamen, maar eigenlijk was dat teveel. Zoveel was er namelijk niet te zien:P. Vanmiddag heb ik met mijn Duitse vriend Nils die ook in dit gastgezin woont, een gigantische fruitsalade gemaakt als bedankje. Ook is vandaag het festival de luces , festival van de lichten. wat betekent dat er door de stad in de nacht praalwagens met gigantisch veel lichtjes rijden dus daar vermaak ik me vanavond mee.



Daarna moet ik alweer mijn backpack in gaan pakken, want zondag begin ik aan een schildpaddenproject aan de kust voor 10 dagen. Ik zal geen schildpadden het strand op zien komen om eieren te leggen. maar ik zal de kleintjes die uit hun ei gekropen naar de zee zien/helpen schoffelen, wat een van de meest schattige dingen van de wereld blijkt te zijn. Dan op 22 december ben ik weer terug in San Jose om mijn lieve zuster Elvire te verwelkom in het land van haar 3e nationaliteit, om samen kerst en oud en nieuw te vieren onder een palmboompje aan het strand!



Wordt heel cool allemaal, ik hoor net van mensen dat ze mijn momenten wel eens missen...

mensen; voor iedereen genoeg momenten! even wachten tot ik weer terug ben, en ik zal weer meer dan genoeg momenten hebben om op jullie te storten!



CIAOCIAO